Ilakan # 1: Lance

“Kuya, pinatatakbo daw na Konsehal si Lance”, balita ni Errol sa telepono.

“Naman to. Pa’no namang mangyayari yun? Si Lance?”, sagot kong di makapaniwala.

“Maniwala ka. Reliable source ang nagsabi”.

Sabagay, hindi naman talaga imposible yun. Anak si Lance ng isang maharlika sa amin. Pati naman panunungkulan, pwede na rin ngayong ipamana.

“Pano yan Kuya. Kelangan mo siyang suportahan pag nagkataon. Syempre, iba na ang me pinagsamahan”, makahulugang pahayag ni Errol.

Oo nga naman. Me pinagsamahan din kami kahit papano.

Parang ama ko na rin kasi ang ama ni Lance. Lagi ako nitong pinapapasyal sa kanila at ginagawang modelo sa kanyang mga anak. Kaya nga halos nakita kong lumaki si Lance. Kung tutuusin, parang kapatid na ang turingan namin sa isat-isa

Kaya nga wala sa hinagap na kanya ko pa matitikman ang una kong karanasan - na siyang tuluyang nagdala sa akin sa aking bagong mundo.

Nangyari yun nung minsan ko siyang niyayang manood ng concert sa Cuneta Astrodome. Medyo ginabi na kami kaya dun na ako pinatulog ng kanyang Ama sa kanyang kwarto.

Double deck ang kama niya. “Sa taas ka na lang Kuya”, pahayag niya habang naghahanap ng pwedeng gamiting unan at kumot.

Pagkahiga, balik kami agad sa kwentuhan. Dahil bata pa (disiotso na naman yata siya noon), walang katapusan ang kanyang mga tanong – mula sa tsismis hanggang mapunta tungkol sa babae. Marami siyang gustong malaman. Kaya para maunawaan ko ang kanyang saloobin, inurirat ko sya sa kanyang mga karanasan.

At base sa kanyang kwento, talaga namang bagito pa siya. Kaya nga idol nya daw ako. Marami na ring siyang narinig na kwento tungkol sa akin. Ngayon, gusto niyang ipakwento ang tungkol sa aking mga naging girlfriend.

Pinagbigyan ko siya. Pero bumaba muna ako at tumabi sa kanya. Naki-share sa kumot. Nagkwento.

Ilang sandali din ang pang-uurirat niya sa aking sexcapades. Hanggang sa mauwi ito sa harutan.

Nagkasagian ang aming mga katawan. Nag-init ang aking buong pagkatao. Nag-iba lalo ang aking pakiramdam. Mainit. Me konting panginginig. Napapalalim ang hugot ng hininga.

Mula sa kawalan, me nasabi ako. “Alam mo, sawa na ‘ko sa babae. Parang gusto ko ngayon, lalaki naman”.

Yumakap ako sa kaniya. Wala akong naramdaramang pagtutol. Di ko na napigilan ang aking kamay. Namasyal to at hinipo nito ang kanyang ari. Matigas na!

Nawala na ang lahat ng pangamba ko. Ipinasok ko ang aking kamay sa kanyang shorts at dinukot ang kanyang nag-uumigting na kasarian.

Wala kaming imikan. Pinupog ko na lang siya ng halik sa mukha ... sa leeg ... sa dibdib ... sa tiyan ... sa puson.

Hinila nya ang kumot at naiwan ako sa lilim nito. Di ko na pinalagpas ang pagkakataon. Isinubo ko ang kanyang pagkalalaki ang sinimulan ang ritwal ng pagnanasa...

Natapos ang lahat ng walang imikan. Magkayakap kaming pinalipas ang oras at nahimbing.

Kinabukasan, nag-usap kaming parang walang nangyari.

Maraming beses pang naulit ang aming pagniniig. Walang pinipiling oras. Naaalala ko, hinila ko siya bago sya maglaro ng basketbol sa tournament. Wala siyang reklamo. Basta nakahiga lang siya. Nakapikit. At hihintaying umagos ang kanyang binhi.

Natigil ang lahat nang siya’y magka-girlfriend. Na-amoy yata ng babae ang aming ugnayan kaya bantay-sarado ito sa tuwing magkalapit kami ni Lance. Wala siyang magawa kundi umiwas. Mahirap nang maging pulutan sa lahat ng inuman,

Hanggang sa sila’y magpakasal. Tinanggap ko ang pagkatalo.

Hinayaan ko na sila.

“Sa Huwebes Kuya, magkikita kami. Gusto mong sumama? Para masigurado natin ang balita.”, me halong ngising sinabi ni Errol.

“Oo ba. Tingnan natin ang plano niya”, sabi ko.

Di ko alam kung nakita ni Errol. Pero sigurado akong me mapapansing sigla sa aking pagsagot.

At bakit naman hindi. Magkikita kami uli ni Lance. Siguro naman, di nya isasama ang asungot niyang misis. Mabibighani ko siyang muli. Magtatagumpay akong muli.

Sana.